(Geïnspireer deur ’n Kunswerk van my vriendin Kyla)
Ek verf ons hande
op die leë skilderdoek van verlange
Ek asem jou in soos ’n sigaret
en gooi jou weg soos ’n leë bottel gin
Ek verlang na jou teenwoordige afwesigheid
Ek verf dit met elke streep van my verfkwas uit
Ek verlang na jou bewondering soos DJ Opperman wat verlang na Van Gogh se vlammende sipresse
Ek verwyder die verlange met my skilder-mes
Ek verlang na ons tyd saam, alhoewel ons tyd soos ’n halssnoer om ons nekke dra
Ons was ’n tydelike meesterstuk, selfs die Mona Lisa het haar wenkbroue aan liefde geskenk
Jy wat jou bene saam met myne gevleg het, soos die are in my polse hulself aan mekaar geheg het
Bloei ek nie meer oor jou liefde nie
Ek verf jou vandag uit my hart, uit my longe en uit my lewe uit.
Ek doop my verfkwas ’n laaste keer in geheueverlies
Impasto was ons beste liefdes tegniek,
Maar ons liefde dra baie lae en romanse was lankal nie meer daar.
-BN
